Rozdział 2

*Oczami Louisa*

Delikatnie wcisnąłem dzwonek do drzwi. Już po kilku sekundach w drzwiach pojawiła się moja mama. Minę miała raczej smutną. Od razu ją przytuliłem.
-Jest u siebie-szepnęła mi do ucha.
Od razu pobiegłem do jej pokoju. Kiedy tam wszedłem zastałem przykry widok. Moja mała siostrzyczka leżała na łóżku i płakała. Podszedłem do niej i ją przytuliłem.
*Oczami Demi*
-Louis-zapytałam wciąż płacząc.
-Cii-uspokajał mnie.
Mocniej się w niego wtuliłam. Czułam się tak bezpiecznie. Przy Danielu nigdy się tak nie czułam. Louis zawsze potrafił poprawić mi humor.
-Co ty tu robisz?-zapytałam
-To już własnej siostry nie mogę odwiedzić?-spytał z uśmiechem.
Odpowiedziałam mu lekkim uśmiechem.
-Ej mała. Nie płacz już. On nie był ciebie wart. To jeden z takich facetów, którzy myślą tylko o jednym. Zasługujesz na kogoś dużo lepszego.
-Dziękuje Louis. Dziękuje, że przyjechałeś-powiedziałam
-Nie ma sprawy mała. Wiesz, że dla ciebie zrobię wszystko-powiedział
-Jesteś najlepszym bratem na świecie-uśmiechnęłam się.
-Wiem-zaśmiał się-dobra ubieraj się i złaź na dół poznasz chłopaków-powiedział
-Zaraz, jakich chłopaków?-zapytałam ciekawa
-Chłopaków z zespołu. Przyjechali razem ze mną.-odpowiedział
-Okej daj mi 20 minut-powiedziałam
Louis wyszedł z pokoju a ja poszłam wziąć prysznic. Ubrałam się w to i wyprostowałam włosy. Zrobiłam lekki makijaż, a blizny na nadgarstku zakryłam kilkoma bransoletkami. Wyszłam z pokoju i zeszłam na dół...
____________________________________________________________________________
Takie ło. Jutro rozdział 3 i jak zdążę to 4